ubiczowanie
Polish
Etymology
From ubiczować + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.bi.t͡ʂɔˈva.ɲɛ/
- Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: u‧bi‧czo‧wa‧nie
Noun
ubiczowanie n
- verbal noun of ubiczować
Declension
Declension of ubiczowanie
singular | |
---|---|
nominative | ubiczowanie |
genitive | ubiczowania |
dative | ubiczowaniu |
accusative | ubiczowanie |
instrumental | ubiczowaniem |
locative | ubiczowaniu |
vocative | ubiczowanie |
Further reading
- ubiczowanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ubiczowanie in Polish dictionaries at PWN