auskultator
Polish
Etymology
Borrowed from Latin auscultator.
Pronunciation
- IPA(key): /aws.kulˈta.tɔr/
- Rhymes: -atɔr
- Syllabification: aus‧kul‧ta‧tor
Noun
auskultator m pers
- (archaic, medicine) auscultator
- (law) judicial assessor
Declension
Declension of auskultator
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | auskultator | auskultatorzy |
| genitive | auskultatora | auskultatorów |
| dative | auskultatorowi | auskultatorom |
| accusative | auskultatora | auskultatorów |
| instrumental | auskultatorem | auskultatorami |
| locative | auskultatorze | auskultatorach |
| vocative | auskultatorze | auskultatorzy |
Related terms
nouns
- auskultacja
- auskultant
verbs
- auskultować
- wyauskultować
Further reading
- auskultator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- auskultator in Polish dictionaries at PWN