tútsje
West Frisian
Etymology 1
From tút (“kiss”) + -sje. Compare Dutch tuiten (“to pout one's lips, pucker”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtytsjə/
Verb
tútsje
- to kiss
Inflection
Weak class 2 | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | tútsje | |||
3rd singular past | tute | |||
past participle | tute | |||
infinitive | tútsje | |||
long infinitive | tútsjen | |||
gerund | tútsjen n | |||
auxiliary | hawwe | |||
indicative | present tense | past tense | ||
1st singular | tútsje | tute | ||
2nd singular | tutest | tutest | ||
3rd singular | tutet | tute | ||
plural | tútsje | tuten | ||
imperative | tútsje | |||
participles | tútsjend | tute |
Further reading
- “tútsje (I)”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
tútsje n (plural tútsjes)
- Diminutive of tút