tíðleikr
Old Norse
Etymology
From tíðr + -leikr.
Noun
tíðleikr m
- popularity
- (plural only) friendly intercourse
Declension
Declension of tíðleikr (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | tíðleikr | tíðleikrinn | tíðleikar | tíðleikarnir |
| accusative | tíðleik | tíðleikinn | tíðleika | tíðleikana |
| dative | tíðleiki | tíðleikinum | tíðleikum | tíðleikunum |
| genitive | tíðleiks | tíðleiksins | tíðleika | tíðleikanna |
References
- tíðleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.