tévedhetetlen
Hungarian
Etymology
téved (“to err”) + -hetetlen (“without”, adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈteːvɛthɛtɛtlɛn]
- Hyphenation: té‧ved‧he‧tet‧len
- Rhymes: -ɛn
Adjective
tévedhetetlen (not comparable)
- infallible, unerring
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | tévedhetetlen | tévedhetetlenek |
accusative | tévedhetetlent | tévedhetetleneket |
dative | tévedhetetlennek | tévedhetetleneknek |
instrumental | tévedhetetlennel | tévedhetetlenekkel |
causal-final | tévedhetetlenért | tévedhetetlenekért |
translative | tévedhetetlenné | tévedhetetlenekké |
terminative | tévedhetetlenig | tévedhetetlenekig |
essive-formal | tévedhetetlenként | tévedhetetlenekként |
essive-modal | tévedhetetlenül | — |
inessive | tévedhetetlenben | tévedhetetlenekben |
superessive | tévedhetetlenen | tévedhetetleneken |
adessive | tévedhetetlennél | tévedhetetleneknél |
illative | tévedhetetlenbe | tévedhetetlenekbe |
sublative | tévedhetetlenre | tévedhetetlenekre |
allative | tévedhetetlenhez | tévedhetetlenekhez |
elative | tévedhetetlenből | tévedhetetlenekből |
delative | tévedhetetlenről | tévedhetetlenekről |
ablative | tévedhetetlentől | tévedhetetlenektől |
non-attributive possessive - singular | tévedhetetlené | tévedhetetleneké |
non-attributive possessive - plural | tévedhetetlenéi | tévedhetetlenekéi |
Derived terms
- tévedhetetlenség
Further reading
- tévedhetetlen in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (’The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN