tætingur
Icelandic
Etymology
From tæta + -ingur.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʰaiːtiŋkʏr/
Noun
tætingur m (genitive singular tætings, no plural)
- disarray, disorder
- Synonyms: ringulreið, rugl
Declension
declension of tætingur
m-s1 | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | tætingur | tætingurinn |
accusative | tæting | tætinginn |
dative | tætingi | tætingnum |
genitive | tætings | tætingsins |
Derived terms
- liggja á tætingi (“to be scattered, to be in disarray”)