târșuț
Romanian
Etymology
târș + -uț
Noun
târșuț m (plural târșuți)
- Diminutive of târș
Declension
Declension of târșuț
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) târșuț | târșuțul | (niște) târșuți | târșuții |
genitive/dative | (unui) târșuț | târșuțului | (unor) târșuți | târșuților |
vocative | târșuțule | târșuților |