târguț
Romanian
Etymology
From târg + -uț.
Noun
târguț n (plural târguțuri)
- Diminutive of târg
Declension
Declension of târguț
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) târguț | târguțul | (niște) târguțuri | târguțurile |
genitive/dative | (unui) târguț | târguțului | (unor) târguțuri | târguțurilor |
vocative | târguțule | târguțurilor |