tâlcuitor
Romanian
Etymology
tâlcui + -tor
Noun
tâlcuitor m (plural tâlcuitori)
- interpreter
Declension
Declension of tâlcuitor
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) tâlcuitor | tâlcuitorul | (niște) tâlcuitori | tâlcuitorii |
genitive/dative | (unui) tâlcuitor | tâlcuitorului | (unor) tâlcuitori | tâlcuitorilor |
vocative | tâlcuitorule | tâlcuitorilor |