tátíð
Faroese
Etymology
tá (“then”) + tíð (“time”)
Noun
tátíð f (genitive singular tátíðar, uncountable)
- past
- (grammar) past tense
Declension
| Declension of tátíð (singular only) | ||
|---|---|---|
| f2s | singular | |
| indefinite | definite | |
| nominative | tátíð | tátíðin |
| accusative | tátíð | tátíðina |
| dative | tátíð | tátíðini |
| genitive | tátíðar | tátíðarinnar |
Related terms
- framtíð
- nútíð
- miðøld
- fortíð