tyć

See also: tyč, тус, and түс

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish tyć, from Proto-Slavic *tỳti, from Proto-Balto-Slavic, from Proto-Indo-European *téwh₂-ti, from *tewh₂- (“to swell, crowd”).

Pronunciation

IPA^(key): /tɨt͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -ɨt͡ɕ
Syllabification: tyć

Verb

tyć impf (perfective utyć or przytyć)

(intransitive) to gain weight

Conjugation

Conjugation of tyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		tyć
present tense	1^st	tyję			tyjemy
	2^nd	tyjesz			tyjecie
	3^rd	tyje			tyją
	impersonal	tyje się
past tense	1^st	tyłem	tyłam		tyliśmy	tyłyśmy
	2^nd	tyłeś	tyłaś		tyliście	tyłyście
	3^rd	tył	tyła	tyło	tyli	tyły
	impersonal	tyto
future tense	1^st	będę tył, będę tyć	będę tyła, będę tyć		będziemy tyli, będziemy tyć	będziemy tyły, będziemy tyć
	2^nd	będziesz tył, będziesz tyć	będziesz tyła, będziesz tyć		będziecie tyli, będziecie tyć	będziecie tyły, będziecie tyć
	3^rd	będzie tył, będzie tyć	będzie tyła, będzie tyć	będzie tyło, będzie tyć	będą tyli, będą tyć	będą tyły, będą tyć
	impersonal	będzie tyć się
conditional	1^st	tyłbym	tyłabym		tylibyśmy	tyłybyśmy
	2^nd	tyłbyś	tyłabyś		tylibyście	tyłybyście
	3^rd	tyłby	tyłaby	tyłoby	tyliby	tyłyby
	impersonal	tyto by
imperative	1^st	niech tyję			tyjmy
	2^nd	tyj			tyjcie
	3^rd	niech tyje			niech tyją
active adjectival participle		tyjący	tyjąca	tyjące	tyjący	tyjące
contemporary adverbial participle		tyjąc
verbal noun		tycie

Derived terms

adjective

otyły

noun

otyłość

verb

otyć pf
roztyć pf
zatywać impf, zatyć pf

Related terms