tyranie
Czech
Etymology
From German Tyrann.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtɪranɪjɛ]
Noun
tyranie f
- tyranny (form of government)
Declension
Declension of tyranie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | tyranie | tyranie |
genitive | tyranie | tyranií |
dative | tyranii | tyraniím |
accusative | tyranii | tyranie |
vocative | tyranie | tyranie |
locative | tyranii | tyraniích |
instrumental | tyranií | tyraniemi |
Related terms
- tyran
- tyranský
- tyranizovat
Further reading
- tyranie in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- tyranie in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- tyranie in Internetová jazyková příručka
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /tɨˈra.ɲɛ/
- Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: ty‧ra‧nie
Etymology 1
From tyrać + -anie.
Noun
tyranie n
- verbal noun of tyrać
Declension
Declension of tyranie
singular | |
---|---|
nominative | tyranie |
genitive | tyrania |
dative | tyraniu |
accusative | tyranie |
instrumental | tyraniem |
locative | tyraniu |
vocative | tyranie |
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
tyranie m
- locative/vocative singular of tyran
Further reading
- tyranie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- tyranie in Polish dictionaries at PWN