tuða
See also: tuda
Icelandic
Verb
tuða (weak verb, third-person singular past indicative tuðaði, supine tuðað)
- to grumble, to nag
Conjugation
tuða — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að tuða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | tuðað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | tuðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég tuða | við tuðum | present (nútíð) | ég tuði | við tuðum |
þú tuðar | þið tuðið | þú tuðir | þið tuðið | ||
hann, hún, það tuðar | þeir, þær, þau tuða | hann, hún, það tuði | þeir, þær, þau tuði | ||
past (þátíð) | ég tuðaði | við tuðuðum | past (þátíð) | ég tuðaði | við tuðuðum |
þú tuðaðir | þið tuðuðuð | þú tuðaðir | þið tuðuðuð | ||
hann, hún, það tuðaði | þeir, þær, þau tuðuðu | hann, hún, það tuðaði | þeir, þær, þau tuðuðu | ||
imperative (boðháttur) | tuða (þú) | tuðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
tuðaðu | tuðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
tuðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að tuðast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | tuðast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | tuðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég tuðast | við tuðumst | present (nútíð) | ég tuðist | við tuðumst |
þú tuðast | þið tuðist | þú tuðist | þið tuðist | ||
hann, hún, það tuðast | þeir, þær, þau tuðast | hann, hún, það tuðist | þeir, þær, þau tuðist | ||
past (þátíð) | ég tuðaðist | við tuðuðumst | past (þátíð) | ég tuðaðist | við tuðuðumst |
þú tuðaðist | þið tuðuðust | þú tuðaðist | þið tuðuðust | ||
hann, hún, það tuðaðist | þeir, þær, þau tuðuðust | hann, hún, það tuðaðist | þeir, þær, þau tuðuðust | ||
imperative (boðháttur) | tuðast (þú) | tuðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
tuðastu | tuðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
tuðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | tuðaður | tuðuð | tuðað | tuðaðir | tuðaðar | tuðuð | |
accusative (þolfall) | tuðaðan | tuðaða | tuðað | tuðaða | tuðaðar | tuðuð | |
dative (þágufall) | tuðuðum | tuðaðri | tuðuðu | tuðuðum | tuðuðum | tuðuðum | |
genitive (eignarfall) | tuðaðs | tuðaðrar | tuðaðs | tuðaðra | tuðaðra | tuðaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | tuðaði | tuðaða | tuðaða | tuðuðu | tuðuðu | tuðuðu | |
accusative (þolfall) | tuðaða | tuðuðu | tuðaða | tuðuðu | tuðuðu | tuðuðu | |
dative (þágufall) | tuðaða | tuðuðu | tuðaða | tuðuðu | tuðuðu | tuðuðu | |
genitive (eignarfall) | tuðaða | tuðuðu | tuðaða | tuðuðu | tuðuðu | tuðuðu |