auriculatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /au̯.ri.kuˈlaː.tus/, [äu̯rɪkʊˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /au̯.ri.kuˈla.tus/, [äu̯rikuˈläːt̪us]
Adjective
auriculātus (feminine auriculāta, neuter auriculātum); first/second-declension adjective
- (New Latin) eared (having an ear)
- (New Latin) auriculate
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | auriculātus | auriculāta | auriculātum | auriculātī | auriculātae | auriculāta | |
Genitive | auriculātī | auriculātae | auriculātī | auriculātōrum | auriculātārum | auriculātōrum | |
Dative | auriculātō | auriculātō | auriculātīs | ||||
Accusative | auriculātum | auriculātam | auriculātum | auriculātōs | auriculātās | auriculāta | |
Ablative | auriculātō | auriculātā | auriculātō | auriculātīs | |||
Vocative | auriculāte | auriculāta | auriculātum | auriculātī | auriculātae | auriculāta |
Related terms
- auricula