turmeleminen
Finnish
Etymology
turmella + -minen
Pronunciation
- IPA(key): /ˈturmeleminen/, [ˈt̪urme̞le̞ˌmine̞n]
- Rhymes: -inen
- Syllabification: tur‧me‧le‧mi‧nen
Noun
turmeleminen
- damaging, marring, ruining
- tainting, corrupting
Declension
Inflection of turmeleminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | turmeleminen | turmelemiset | |
genitive | turmelemisen | turmelemisten turmelemisien | |
partitive | turmelemista | turmelemisia | |
illative | turmelemiseen | turmelemisiin | |
singular | plural | ||
nominative | turmeleminen | turmelemiset | |
accusative | nom. | turmeleminen | turmelemiset |
gen. | turmelemisen | ||
genitive | turmelemisen | turmelemisten turmelemisien | |
partitive | turmelemista | turmelemisia | |
inessive | turmelemisessa | turmelemisissa | |
elative | turmelemisesta | turmelemisista | |
illative | turmelemiseen | turmelemisiin | |
adessive | turmelemisella | turmelemisilla | |
ablative | turmelemiselta | turmelemisilta | |
allative | turmelemiselle | turmelemisille | |
essive | turmelemisena | turmelemisina | |
translative | turmelemiseksi | turmelemisiksi | |
instructive | — | turmelemisin | |
abessive | turmelemisetta | turmelemisitta | |
comitative | — | turmelemisineen |
Possessive forms of turmeleminen (type nainen) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | turmelemiseni | turmelemisemme |
2nd person | turmelemisesi | turmelemisenne |
3rd person | turmelemisensa |
Verb
turmeleminen
- nominative of fourth infinitive of turmella