turbulentia
Latin
Etymology
From turbulentus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /tur.buˈlen.ti.a/, [tʊr.bʊˈɫɛn.ti.a]
Noun
turbulentia f (genitive turbulentiae); first declension
- trouble, disquiet, turbulence
Declension
First declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | turbulentia | turbulentiae |
Genitive | turbulentiae | turbulentiārum |
Dative | turbulentiae | turbulentiīs |
Accusative | turbulentiam | turbulentiās |
Ablative | turbulentiā | turbulentiīs |
Vocative | turbulentia | turbulentiae |
Descendants
- English: turbulence
- Italian: turbolenza
- Portuguese: turbulência
- Spanish: turbulencia
References
- turbulentia in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- turbulentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette