turanit
Romanian
Etymology
Borrowed from French turanit.
Noun
turanit n (uncountable)
- turanite
Declension
declension of turanit (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) turanit | turanitul |
genitive/dative | (unui) turanit | turanitului |
vocative | turanitule |
References
- turanit in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN