tuora
Finnish
(index tu)
Etymology
From Swedish storfar. Hence also tuffa, tuhva and tuhari.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtuo̯rɑ/, [ˈt̪uo̞̯rɑ]
- Rhymes: -uorɑ
- Syllabification: tuo‧ra
Noun
tuora
- (dialectal, Central Ostrobothnia) grandpa, grandfather
Declension
Inflection of tuora (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | tuora | tuorat | |
genitive | tuoran | tuorien | |
partitive | tuoraa | tuoria | |
illative | tuoraan | tuoriin | |
singular | plural | ||
nominative | tuora | tuorat | |
accusative | nom. | tuora | tuorat |
gen. | tuoran | ||
genitive | tuoran | tuorien tuorainrare | |
partitive | tuoraa | tuoria | |
inessive | tuorassa | tuorissa | |
elative | tuorasta | tuorista | |
illative | tuoraan | tuoriin | |
adessive | tuoralla | tuorilla | |
ablative | tuoralta | tuorilta | |
allative | tuoralle | tuorille | |
essive | tuorana | tuorina | |
translative | tuoraksi | tuoriksi | |
instructive | — | tuorin | |
abessive | tuoratta | tuoritta | |
comitative | — | tuorineen |
Possessive forms of tuora (type koira) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | tuorani | tuoramme |
2nd person | tuorasi | tuoranne |
3rd person | tuoransa |
Synonyms
- isoisä
- pappa
- ukki
- muffa (mother's father)
- faffa (father's father)
- vaari
- tuffa
- tuhva
- tuhari
Anagrams
- torua