tuoni
See also: Tuoni
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *tooni, of Germanic origin, compare eg. Old Norse dán (“death”) (whence modern Swedish dån).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtuo̯ni/, [ˈt̪uo̞̯ni]
- Hyphenation: tuo‧ni
- Rhymes: -uoni
Noun
tuoni
- (poetic) death
- netherworld
Declension
Inflection of tuoni (Kotus type 26/pieni, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | tuoni | tuonet | |
genitive | tuonen | tuonten tuonien | |
partitive | tuonta | tuonia | |
illative | tuoneen | tuoniin | |
singular | plural | ||
nominative | tuoni | tuonet | |
accusative | nom. | tuoni | tuonet |
gen. | tuonen | ||
genitive | tuonen | tuonten tuonien | |
partitive | tuonta | tuonia | |
inessive | tuonessa | tuonissa | |
elative | tuonesta | tuonista | |
illative | tuoneen | tuoniin | |
adessive | tuonella | tuonilla | |
ablative | tuonelta | tuonilta | |
allative | tuonelle | tuonille | |
essive | tuonena | tuonina | |
translative | tuoneksi | tuoniksi | |
instructive | — | tuonin | |
abessive | tuonetta | tuonitta | |
comitative | — | tuonineen |
Derived terms
- tuonela
Anagrams
- ontui, uiton
Italian
Noun
tuoni m
- plural of tuono
Verb
tuoni
- second-person singular present indicative of tuonare
- first-person singular present subjunctive of tuonare
- second-person singular present subjunctive of tuonare
- third-person singular present subjunctive of tuonare
- third-person singular imperative of tuonare
Anagrams
- nuoti, unito