tuntia
Finnish
Noun
tuntia
- partitive singular of tunti
Anagrams
- nautti, tutina, unitta
Ingrian
Etymology
From Proto-Finnic *tuntedak. Cognates include Finnish tuntea and Estonian tunda.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈtuntiɑ/, [ˈtuntʲe̞]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈtuntiɑ/, [ˈtuntiɑ]
- Rhymes: -untiɑ
- Hyphenation: tun‧ti‧a
Verb
tuntia
- Synonym of tuntaa
Conjugation
Conjugation of tuntia (type 6/tuntia, nt-nn gradation) | |||||
---|---|---|---|---|---|
Indikativa | |||||
Preesens | Perfekta | ||||
positive | negative | positive | negative | ||
1st singular | tunnen | en tunne | 1st singular | oon tuntent, oon tuntenut | en oo tuntent, en oo tuntenut |
2nd singular | tunnet | et tunne | 2nd singular | oot tuntent, oot tuntenut | et oo tuntent, et oo tuntenut |
3rd singular | tuntoo | ei tunne | 3rd singular | ono tuntent, ono tuntenut | ei oo tuntent, ei oo tuntenut |
1st plural | tunnemma | emmä tunne | 1st plural | oomma tuntenneet | emmä oo tuntenneet |
2nd plural | tunnetta | että tunne | 2nd plural | ootta tuntenneet | että oo tuntenneet |
3rd plural | tuntoot1), tuntevat2), tunnetaa | evät tunne | 3rd plural | ovat tuntenneet | evät oo tuntenneet |
impersonal | tunnetaa | ei tunneta | impersonal | ono tunnettu | ei oo tunnettu |
Imperfekta | Pluskvamperfekta | ||||
positive | negative | positive | negative | ||
1st singular | tunsin | en tuntent, en tuntenut | 1st singular | olin tuntent, olin tuntenut | en olt tuntent, en olt tuntenut |
2nd singular | tunsit | et tuntent, et tuntenut | 2nd singular | olit tuntent, olit tuntenut | et olt tuntent, et olt tuntenut |
3rd singular | tunsi | ei tuntent, ei tuntenut | 3rd singular | oli tuntent, oli tuntenut | ei olt tuntent, ei olt tuntenut |
1st plural | tunsimma | emmä tuntenneet | 1st plural | olimma tuntenneet | emmä olleet tuntenneet |
2nd plural | tunsitta | että tuntenneet | 2nd plural | olitta tuntenneet | että olleet tuntenneet |
3rd plural | tunsiit1), tunsivat2), tunnettii | evät tuntenneet | 3rd plural | olivat tuntenneet | evät olleet tuntenneet |
impersonal | tunnettii | ei tunnettu | impersonal | oli tunnettu | ei olt tunnettu |
Konditsionala | |||||
Preesens | Perfekta | ||||
positive | negative | positive | negative | ||
1st singular | tuntisin | en tuntis | 1st singular | olisin tuntent, olisin tuntenut | en olis tuntent, en olis tuntenut |
2nd singular | tuntisit, tuntiist1) | et tuntis | 2nd singular | olisit tuntent, olisit tuntenut | et olis tuntent, et olis tuntenut |
3rd singular | tuntis | ei tuntis | 3rd singular | olis tuntent, olis tuntenut | ei olis tuntent, ei olis tuntenut |
1st plural | tuntisimma | emmä tuntis | 1st plural | olisimma tuntenneet | emmä olis tuntenneet |
2nd plural | tuntisitta | että tuntis | 2nd plural | olisitta tuntenneet | että olis tuntenneet |
3rd plural | tuntisiit1), tuntisivat2), tunnettais | evät tuntis | 3rd plural | olisivat tuntenneet | evät olis tuntenneet |
impersonal | tunnettais | ei tunnettais | impersonal | olis tunnettu | ei olis tunnettu |
Imperativa | |||||
Preesens | Perfekta | ||||
positive | negative | positive | negative | ||
1st singular | — | — | 1st singular | — | — |
2nd singular | tunne | elä tunne | 2nd singular | oo tuntent, oo tuntenut | elä oo tuntent, elä oo tuntenut |
3rd singular | tuntekoo | elköö tunteko | 3rd singular | olkoo tuntent, olkoo tuntenut | elköö olko tuntent, elköö olko tuntenut |
1st plural | — | — | 1st plural | — | — |
2nd plural | tuntekaa | elkää tunteko | 2nd plural | olkaa tuntenneet | elkää olko tuntenneet |
3rd plural | tuntekoot | elkööt tunteko | 3rd plural | olkoot tuntenneet | elkööt olko tuntenneet |
impersonal | tunnettakkoo | elköö tunnettako | impersonal | olkoo tunnettu | elköö olko tunnettu |
Potentsiala | |||||
Preesens | |||||
positive | negative | ||||
1st singular | tuntenen | en tuntene | |||
2nd singular | tuntenet | et tuntene | |||
3rd singular | tuntenoo | ei tuntene | |||
1st plural | tuntenemma | emmä tuntene | |||
2nd plural | tuntenetta | että tuntene | |||
3rd plural | tuntenoot | evät tuntene | |||
impersonal | tunnettannoo | ei tunnettane | |||
Nominal forms | |||||
Infinitivat | Partisipat | ||||
active | passive | ||||
1st | tuntia | present | tunteva | tunnettava | |
2nd | inessive | tuntijees | past | tuntent, tuntenut | tunnettu |
instructive | tuntien | 1) Chiefly in the Soikkola dialect. 2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect. *) For the imperative, the 2nd plural (tuntekaa) may be used for the 3rd person as well. **) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative, or -kse to the potential. ***) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition. | |||
3rd | illative | tuntomaa | |||
inessive | tuntomaas | ||||
elative | tuntomast | ||||
abessive | tuntomata | ||||
4th | nominative | tuntomiin | |||
partitive | tuntomista, tuntomist |
Derived terms
- tuntaa
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 608