tungomål
Swedish
Etymology
tunga (“tongue”) + mål (“speech, language”), cognate with Icelandic tungumál (“language”).
Noun
tungomål n
- (archaic) a tongue, a language
Declension
Declension of tungomål | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | tungomål | tungomålet | tungomål | tungomålen |
Genitive | tungomåls | tungomålets | tungomåls | tungomålens |
Related terms
- tungomålstal
- tungomålstalare