tumul
Romanian
Etymology
From French tumulus, from Latin tumulus.
Noun
tumul m (plural tumuli)
- tumulus
Declension
Declension of tumul
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) tumul | tumulul | (niște) tumuli | tumulii |
genitive/dative | (unui) tumul | tumulului | (unor) tumuli | tumulilor |
vocative | tumulule | tumulilor |