tuikuttaminen
Finnish
Etymology
tuikuttaa + -minen
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtui̯kutːɑminen/, [ˈt̪ui̯kut̪ːɑˌmine̞n]
- Rhymes: -inen
- Syllabification: tui‧kut‧ta‧mi‧nen
Noun
tuikuttaminen
- gleaming, glinting
Declension
Inflection of tuikuttaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | tuikuttaminen | tuikuttamiset | |
genitive | tuikuttamisen | tuikuttamisten tuikuttamisien | |
partitive | tuikuttamista | tuikuttamisia | |
illative | tuikuttamiseen | tuikuttamisiin | |
singular | plural | ||
nominative | tuikuttaminen | tuikuttamiset | |
accusative | nom. | tuikuttaminen | tuikuttamiset |
gen. | tuikuttamisen | ||
genitive | tuikuttamisen | tuikuttamisten tuikuttamisien | |
partitive | tuikuttamista | tuikuttamisia | |
inessive | tuikuttamisessa | tuikuttamisissa | |
elative | tuikuttamisesta | tuikuttamisista | |
illative | tuikuttamiseen | tuikuttamisiin | |
adessive | tuikuttamisella | tuikuttamisilla | |
ablative | tuikuttamiselta | tuikuttamisilta | |
allative | tuikuttamiselle | tuikuttamisille | |
essive | tuikuttamisena | tuikuttamisina | |
translative | tuikuttamiseksi | tuikuttamisiksi | |
instructive | — | tuikuttamisin | |
abessive | tuikuttamisetta | tuikuttamisitta | |
comitative | — | tuikuttamisineen |
Possessive forms of tuikuttaminen (type nainen) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | tuikuttamiseni | tuikuttamisemme |
2nd person | tuikuttamisesi | tuikuttamisenne |
3rd person | tuikuttamisensa |
Verb
tuikuttaminen
- nominative of fourth infinitive of tuikuttaa