trúnaðareiðr
Old Norse
Etymology
From trúnaðar (“faithfulness”) + eiðr (“oath”).
Noun
trúnaðareiðr m
- oath of allegiance
Declension
Declension of trúnaðareiðr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | trúnaðareiðr | trúnaðareiðrinn | trúnaðareiðar | trúnaðareiðarnir |
accusative | trúnaðareið | trúnaðareiðinn | trúnaðareiða | trúnaðareiðana |
dative | trúnaðareiði | trúnaðareiðinum | trúnaðareiðum | trúnaðareiðunum |
genitive | trúnaðareiðs | trúnaðareiðsins | trúnaðareiða | trúnaðareiðanna |
References
- trúnaðareiðr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.