aullar
Spanish
Etymology
From Old Spanish, from an older *ullar, from Vulgar Latin *ūl(ŭ)lāre, from Latin ululāre, present active infinitive of ululō, ultimately from a reduplicated Proto-Indo-European imitative root. Doublet of the borrowed ulular[1]. Cognate with English ululate.
Pronunciation
- IPA(key): (most of Spain and Latin America) /auˈʝaɾ/ [au̯ˈʝaɾ]
- IPA(key): (rural northern Spain, Andes Mountains) /auˈʎaɾ/ [au̯ˈʎaɾ]
- IPA(key): (Buenos Aires and environs) /auˈʃaɾ/ [au̯ˈʃaɾ]
- IPA(key): (elsewhere in Argentina and Uruguay) /auˈʒaɾ/ [au̯ˈʒaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: au‧llar
Verb
aullar (first-person singular present aúllo, first-person singular preterite aullé, past participle aullado)
- (intransitive) to howl, bay
Conjugation
Conjugation of aullar (u-ú alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | aullar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | aullando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | aullado | aullada | |||||
plural | aullados | aulladas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | aúllo | aúllastú aullásvos | aúlla | aullamos | aulláis | aúllan | |
imperfect | aullaba | aullabas | aullaba | aullábamos | aullabais | aullaban | |
preterite | aullé | aullaste | aulló | aullamos | aullasteis | aullaron | |
future | aullaré | aullarás | aullará | aullaremos | aullaréis | aullarán | |
conditional | aullaría | aullarías | aullaría | aullaríamos | aullaríais | aullarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | aúlle | aúllestú aullésvos2 | aúlle | aullemos | aulléis | aúllen | |
imperfect (ra) | aullara | aullaras | aullara | aulláramos | aullarais | aullaran | |
imperfect (se) | aullase | aullases | aullase | aullásemos | aullaseis | aullasen | |
future1 | aullare | aullares | aullare | aulláremos | aullareis | aullaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | aúllatú aullávos | aúlle | aullemos | aullad | aúllen | ||
negative | no aúlles | no aúlle | no aullemos | no aulléis | no aúllen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of aullar (u-ú alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive aullar | |||||||
dative | aullarme | aullarte | aullarle, aullarse | aullarnos | aullaros | aullarles, aullarse | |
accusative | aullarme | aullarte | aullarlo, aullarla, aullarse | aullarnos | aullaros | aullarlos, aullarlas, aullarse | |
with gerund aullando | |||||||
dative | aullándome | aullándote | aullándole, aullándose | aullándonos | aullándoos | aullándoles, aullándose | |
accusative | aullándome | aullándote | aullándolo, aullándola, aullándose | aullándonos | aullándoos | aullándolos, aullándolas, aullándose | |
with informal second-person singular tú imperative aúlla | |||||||
dative | aúllame | aúllate | aúllale | aúllanos | not used | aúllales | |
accusative | aúllame | aúllate | aúllalo, aúllala | aúllanos | not used | aúllalos, aúllalas | |
with informal second-person singular vos imperative aullá | |||||||
dative | aullame | aullate | aullale | aullanos | not used | aullales | |
accusative | aullame | aullate | aullalo, aullala | aullanos | not used | aullalos, aullalas | |
with formal second-person singular imperative aúlle | |||||||
dative | aúlleme | not used | aúllele, aúllese | aúllenos | not used | aúlleles | |
accusative | aúlleme | not used | aúllelo, aúllela, aúllese | aúllenos | not used | aúllelos, aúllelas | |
with first-person plural imperative aullemos | |||||||
dative | not used | aullémoste | aullémosle | aullémonos | aullémoos | aullémosles | |
accusative | not used | aullémoste | aullémoslo, aullémosla | aullémonos | aullémoos | aullémoslos, aullémoslas | |
with informal second-person plural imperative aullad | |||||||
dative | aulladme | not used | aulladle | aulladnos | aullaos | aulladles | |
accusative | aulladme | not used | aulladlo, aulladla | aulladnos | aullaos | aulladlos, aulladlas | |
with formal second-person plural imperative aúllen | |||||||
dative | aúllenme | not used | aúllenle | aúllennos | not used | aúllenles, aúllense | |
accusative | aúllenme | not used | aúllenlo, aúllenla | aúllennos | not used | aúllenlos, aúllenlas, aúllense |
Derived terms
- aullador
- aullido
Related terms
- ulular
References
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991) Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Further reading
- “aullar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014