trywialny
Polish
Etymology
Borrowed from French trivial + -ny, from Latin triviālis.
Pronunciation
- IPA(key): /trɨˈvjal.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -alnɨ
- Syllabification: try‧wial‧ny
Adjective
trywialny (comparative trywialniejszy, superlative najtrywialniejszy, adverb trywialnie)
- trivial (common, ordinary)
- Synonyms: niewyszukany, ordynarny, pospolity
- trivial (common, easy, obvious)
- Synonym: oczywisty
- (relational) trivium (the lower division of the liberal arts; grammar, logic, and rhetoric)
Declension
Declension of trywialny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | trywialny | trywialne | trywialna | trywialni | trywialne | ||
| genitive | trywialnego | trywialnej | trywialnych | ||||
| dative | trywialnemu | trywialnym | |||||
| accusative | trywialnego | trywialny | trywialne | trywialną | trywialnych | trywialne | |
| instrumental | trywialnym | trywialnymi | |||||
| locative | trywialnej | trywialnych | |||||
Derived terms
noun
- trywialność
Further reading
- trywialny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- trywialny in Polish dictionaries at PWN