trykać

Polish

Possibly from Proto-Slavic *tьrkati. Compare Czech trkat, Russian то́ркать (tórkatʹ).

trykać impf (perfective tryknąć)

(dated, transitive, of a ram) to gore, to ram; to attack with the horns;
Synonym: bóść
(slang, transitive) to approach, to accost
Synonym: zaczepiać

Conjugation of trykać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		trykać
present tense	1^st	trykam			trykamy
	2^nd	trykasz			trykacie
	3^rd	tryka			trykają
	impersonal	tryka się
past tense	1^st	trykałem	trykałam		trykaliśmy	trykałyśmy
	2^nd	trykałeś	trykałaś		trykaliście	trykałyście
	3^rd	trykał	trykała	trykało	trykali	trykały
	impersonal	trykano
future tense	1^st	będę trykał, będę trykać	będę trykała, będę trykać		będziemy trykali, będziemy trykać	będziemy trykały, będziemy trykać
	2^nd	będziesz trykał, będziesz trykać	będziesz trykała, będziesz trykać		będziecie trykali, będziecie trykać	będziecie trykały, będziecie trykać
	3^rd	będzie trykał, będzie trykać	będzie trykała, będzie trykać	będzie trykało, będzie trykać	będą trykali, będą trykać	będą trykały, będą trykać
	impersonal	będzie trykać się
conditional	1^st	trykałbym	trykałabym		trykalibyśmy	trykałybyśmy
	2^nd	trykałbyś	trykałabyś		trykalibyście	trykałybyście
	3^rd	trykałby	trykałaby	trykałoby	trykaliby	trykałyby
	impersonal	trykano by
imperative	1^st	niech trykam			trykajmy
	2^nd	trykaj			trykajcie
	3^rd	niech tryka			niech trykają
active adjectival participle		trykający	trykająca	trykające	trykający	trykające
passive adjectival participle		trykany	trykana	trykane	trykani	trykane
contemporary adverbial participle		trykając
verbal noun		trykanie