trybić

Polish

From tryb +‎ -ić.

trybić impf (perfective zatrybić)

(intransitive, colloquial) to function properly
Synonym: działać
(transitive, colloquial) to catch on, to get it (to understand something)
Synonyms: czaić, jarzyć, kapować, kminić, kumać

Conjugation of trybić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		trybić
present tense	1^st	trybię			trybimy
	2^nd	trybisz			trybicie
	3^rd	trybi			trybią
	impersonal	trybi się
past tense	1^st	trybiłem	trybiłam		trybiliśmy	trybiłyśmy
	2^nd	trybiłeś	trybiłaś		trybiliście	trybiłyście
	3^rd	trybił	trybiła	trybiło	trybili	trybiły
	impersonal	trybiono
future tense	1^st	będę trybił, będę trybić	będę trybiła, będę trybić		będziemy trybili, będziemy trybić	będziemy trybiły, będziemy trybić
	2^nd	będziesz trybił, będziesz trybić	będziesz trybiła, będziesz trybić		będziecie trybili, będziecie trybić	będziecie trybiły, będziecie trybić
	3^rd	będzie trybił, będzie trybić	będzie trybiła, będzie trybić	będzie trybiło, będzie trybić	będą trybili, będą trybić	będą trybiły, będą trybić
	impersonal	będzie trybić się
conditional	1^st	trybiłbym	trybiłabym		trybilibyśmy	trybiłybyśmy
	2^nd	trybiłbyś	trybiłabyś		trybilibyście	trybiłybyście
	3^rd	trybiłby	trybiłaby	trybiłoby	trybiliby	trybiłyby
	impersonal	trybiono by
imperative	1^st	niech trybię			trybmy
	2^nd	tryb			trybcie
	3^rd	niech trybi			niech trybią
active adjectival participle		trybiący	trybiąca	trybiące	trybiący	trybiące
passive adjectival participle		trybiony	trybiona	trybione	trybieni	trybione
contemporary adverbial participle		trybiąc
verbal noun		trybienie

noun