truque
See also: truqué
French
Pronunciation
- IPA(key): /tʁyk/
- Homophones: truc, truquent, truques
Verb
truque
- inflection of truquer:
- first/third-person singular present indicative/subjunctive
- second-person singular imperative
Galician
Alternative forms
- truco
Etymology
From trucar (“to bang”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtɾukɪ]
Noun
truque m (plural truques)
- bang to the head
- Synonym: croque
Related terms
- trucar
References
- “truque” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “truque” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “truque” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈtɾu.ki/
- (Southern Brazil) IPA(key): /ˈtɾu.ke/
- (Portugal) IPA(key): /ˈtɾu.k(ɨ)/
- Hyphenation: tru‧que
Etymology 1
Borrowed from French truc, from Vulgar Latin *trudicō, from Latin trudō. Compare Spanish truco.
Noun
truque m (plural truques)
- trick (something designed to fool)
- Synonym: artimanha
- trick (single piece of a magician’s act)
- (by extension) trick (an effective, clever or quick way of doing something)
Verb
truque
- inflection of trucar:
- first/third-person singular present subjunctive
- third-person singular imperative
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtɾuke/ [ˈt̪ɾu.ke]
- Rhymes: -uke
- Syllabification: tru‧que
Verb
truque
- inflection of trucar:
- first/third-person singular present subjunctive
- third-person singular imperative