trotil
Romanian
Etymology
From German Trotyl
Noun
trotil n (plural trotiluri)
- trinitrotoluene
Declension
Declension of trotil
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) trotil | trotilul | (niște) trotiluri | trotilurile |
genitive/dative | (unui) trotil | trotilului | (unor) trotiluri | trotilurilor |
vocative | trotilule | trotilurilor |