tritiu
Romanian
Etymology
From French tritium
Noun
tritiu n (uncountable)
- tritium
Declension
declension of tritiu (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) tritiu | tritiul |
genitive/dative | (unui) tritiu | tritiului |
vocative | tritiule |