trierarh
Romanian
Etymology
From French triérarque.
Noun
trierarh m (plural trierarhi)
- trierarch
Declension
Declension of trierarh
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) trierarh | trierarhul | (niște) trierarhi | trierarhii |
genitive/dative | (unui) trierarh | trierarhului | (unor) trierarhi | trierarhilor |
vocative | trierarhule | trierarhilor |