tribunitius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /tri.buːˈniː.ti.us/, [trɪ.buːˈniː.ti.ʊs]
Adjective
tribūnītius (feminine tribūnītia, neuter tribūnītium); first/second-declension adjective
- Alternative form of tribūnīcius
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | tribūnītius | tribūnītia | tribūnītium | tribūnītiī | tribūnītiae | tribūnītia | |
Genitive | tribūnītiī | tribūnītiae | tribūnītiī | tribūnītiōrum | tribūnītiārum | tribūnītiōrum | |
Dative | tribūnītiō | tribūnītiō | tribūnītiīs | ||||
Accusative | tribūnītium | tribūnītiam | tribūnītium | tribūnītiōs | tribūnītiās | tribūnītia | |
Ablative | tribūnītiō | tribūnītiā | tribūnītiō | tribūnītiīs | |||
Vocative | tribūnītie | tribūnītia | tribūnītium | tribūnītiī | tribūnītiae | tribūnītia |
References
- tribunitius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press