tribulo
Latin
Etymology 1
From tribulum.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈtri.bu.loː/, [ˈtrɪ.bʊ.ɫoː]
Verb
tribulō (present infinitive tribulāre, perfect active tribulāvī, supine tribulātum); first conjugation
- I press, squeeze, extract.
Conjugation
Conjugation of tribulō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | tribulō | tribulās | tribulat | tribulāmus | tribulātis | tribulant |
imperfect | tribulābam | tribulābās | tribulābat | tribulābāmus | tribulābātis | tribulābant | |
future | tribulābō | tribulābis | tribulābit | tribulābimus | tribulābitis | tribulābunt | |
perfect | tribulāvī | tribulāvistī | tribulāvit | tribulāvimus | tribulāvistis | tribulāvērunt, tribulāvēre | |
pluperfect | tribulāveram | tribulāverās | tribulāverat | tribulāverāmus | tribulāverātis | tribulāverant | |
future perfect | tribulāverō | tribulāveris | tribulāverit | tribulāverimus | tribulāveritis | tribulāverint | |
passive | present | tribulor | tribulāris, tribulāre | tribulātur | tribulāmur | tribulāminī | tribulantur |
imperfect | tribulābar | tribulābāris, tribulābāre | tribulābātur | tribulābāmur | tribulābāminī | tribulābantur | |
future | tribulābor | tribulāberis, tribulābere | tribulābitur | tribulābimur | tribulābiminī | tribulābuntur | |
perfect | tribulātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | tribulātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | tribulātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | tribulem | tribulēs | tribulet | tribulēmus | tribulētis | tribulent |
imperfect | tribulārem | tribulārēs | tribulāret | tribulārēmus | tribulārētis | tribulārent | |
perfect | tribulāverim | tribulāverīs | tribulāverit | tribulāverīmus | tribulāverītis | tribulāverint | |
pluperfect | tribulāvissem | tribulāvissēs | tribulāvisset | tribulāvissēmus | tribulāvissētis | tribulāvissent | |
passive | present | tribuler | tribulēris, tribulēre | tribulētur | tribulēmur | tribulēminī | tribulentur |
imperfect | tribulārer | tribulārēris, tribulārēre | tribulārētur | tribulārēmur | tribulārēminī | tribulārentur | |
perfect | tribulātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | tribulātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | tribulā | — | — | tribulāte | — |
future | — | tribulātō | tribulātō | — | tribulātōte | tribulantō | |
passive | present | — | tribulāre | — | — | tribulāminī | — |
future | — | tribulātor | tribulātor | — | — | tribulantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | tribulāre | tribulāvisse | tribulātūrus esse | tribulārī | tribulātus esse | tribulātum īrī | |
participles | tribulāns | — | tribulātūrus | — | tribulātus | tribulandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
tribulandī | tribulandō | tribulandum | tribulandō | tribulātum | tribulātū |
Derived terms
- adtribulō
- contribulō
- tribulatio
Descendants
- Aromanian: triyir, triyirari
- Catalan: trillar, tribular (borrowed)
- French: tribouler (borrowed)
- Friulian: trivelâ
- Galician: trillar
- Italian: trebbiare, tribolare (borrowed)
- Portuguese: trilhar, tribular (borrowed)
- Romanian: treiera, treierare
- Sardinian: trauai, trebai, tregulare, treulai, tribulare
- Spanish: trillar, tribular (borrowed)
- Venetian: tubiar, tibiar, tribular (borrowed)
Noun
trībulō
- dative singular of trībulum
- ablative singular of trībulum
References
- tribulo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tribulo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette