triail
See also: triáil
Irish
Alternative forms
- (nonstandard) triáil
Verb
triail (present analytic triaileann, future analytic triailfidh, verbal noun triail, past participle triailte)
- try, test
- (law) try
Conjugation
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | triailim | triaileann tú; triailir† | triaileann sé, sí | triailimid | triaileann sibh | triaileann siad; triailid† | a thriaileann; a thriaileas / a dtriaileann*; a dtriaileas* | triailtear |
past | thriail mé; thriaileas | thriail tú; thriailis | thriail sé, sí | thriaileamar; thriail muid | thriail sibh; thriaileabhair | thriail siad; thriaileadar | a thriail / ar thriail* | triaileadh | |
past habitual | thriailinn | thriailteá | thriaileadh sé, sí | thriailimis; thriaileadh muid | thriaileadh sibh | thriailidís; thriaileadh siad | a thriaileadh / ar thriaileadh* | thriailtí | |
future | triailfidh mé; triailfead | triailfidh tú; triailfir† | triailfidh sé, sí | triailfimid; triailfidh muid | triailfidh sibh | triailfidh siad; triailfid† | a thriailfidh; a thriailfeas / a dtriailfidh*; a dtriailfeas* | triailfear | |
conditional | thriailfinn / dtriailfinn‡‡ | thriailfeá / dtriailfeᇇ | thriailfeadh sé, sí / dtriailfeadh sé, s퇇 | thriailfimis; thriailfeadh muid / dtriailfimis‡‡; dtriailfeadh muid‡‡ | thriailfeadh sibh / dtriailfeadh sibh‡‡ | thriailfidís; thriailfeadh siad / dtriailfidís‡‡; dtriailfeadh siad‡‡ | a thriailfeadh / ar thriailfeadh* | thriailfí / dtriailf퇇 | |
subjunctive | present | go dtriaile mé; go dtriailead† | go dtriaile tú; go dtriailir† | go dtriaile sé, sí | go dtriailimid; go dtriaile muid | go dtriaile sibh | go dtriaile siad; go dtriailid† | — | go dtriailtear |
past | dá dtriailinn | dá dtriailteá | dá dtriaileadh sé, sí | dá dtriailimis; dá dtriaileadh muid | dá dtriaileadh sibh | dá dtriailidís; dá dtriaileadh siad | — | dá dtriailtí | |
imperative | triailim | triail | triaileadh sé, sí | triailimis | triailigí; triailidh† | triailidís | — | triailtear | |
verbal noun | triail | ||||||||
past participle | triailte |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Synonyms
- (try, test): tástáil
Derived terms
- atriail (“retry”)
- triaileadán (“test-tube”)
- triailteoir (“tester; fitter-on”)
Noun
triail f (genitive singular trialach, nominative plural trialacha)
- verbal noun of triail
- trial, test
- (law) trial
Declension
Declension of triail
Fifth declension
Bare forms
| Forms with the definite article
|
Synonyms
- (trial, test): tástáil
Derived terms
- atriail (“retrial; repeated trials”)
- trialach (“trial, experimental, tentative”)
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
triail | thriail | dtriail |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |