tratit
Czech
Etymology
From Proto-Slavic *tratiti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtracɪt]
Verb
tratit impf
- to lose
Conjugation
Conjugation
Present forms | indicative | imperative | ||
singular | plural | singular | plural | |
1st person | tratím | tratíme | — | traťme |
2nd person | tratíš | tratíte | trať | traťte |
3rd person | tratí | tratí | — | — |
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive tratit. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | tratil | tratili | tracen | traceni |
masculine inanimate | tratily | traceny | ||
feminine | tratila | tratily | tracena | traceny |
neuter | tratilo | tratila | traceno | tracena |
Transgressives | present | past |
masculine singular | tratě | — |
feminine + neuter singular | tratíc | — |
plural | tratíce | — |
Derived terms
- potratit
- utratit
- utrácet
- vytratit se
- vytrácet
- zatratit
- zatrácet
- ztratit
- ztrácet
- zatratit
- zatrácet
Further reading
- tratiti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- tratiti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989