traoch
Irish
Etymology
From Middle Irish tráethaid. Doublet of traoith.
Verb
traoch (present analytic traochann, future analytic traochfaidh, verbal noun traochadh, past participle traochta) (transitive)
- to wear out, exhaust, weary, tire out
- to subdue (overcome, quieten, bring under control)
- Synonym: ceansaigh
- to hunt down
Conjugation
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | traochaim | traochann tú; traochair† | traochann sé, sí | traochaimid | traochann sibh | traochann siad; traochaid† | a thraochann; a thraochas / a dtraochann*; a dtraochas* | traochtar |
past | thraoch mé; thraochas | thraoch tú; thraochais | thraoch sé, sí | thraochamar; thraoch muid | thraoch sibh; thraochabhair | thraoch siad; thraochadar | a thraoch / ar thraoch* | traochadh | |
past habitual | thraochainn / dtraochainn‡‡ | thraochtá / dtraochtᇇ | thraochadh sé, sí / dtraochadh sé, s퇇 | thraochaimis; thraochadh muid / dtraochaimis‡‡; dtraochadh muid‡‡ | thraochadh sibh / dtraochadh sibh‡‡ | thraochaidís; thraochadh siad / dtraochaidís‡‡; dtraochadh siad‡‡ | a thraochadh / a dtraochadh* | thraochtaí / dtraochta퇇 | |
future | traochfaidh mé; traochfad | traochfaidh tú; traochfair† | traochfaidh sé, sí | traochfaimid; traochfaidh muid | traochfaidh sibh | traochfaidh siad; traochfaid† | a thraochfaidh; a thraochfas / a dtraochfaidh*; a dtraochfas* | traochfar | |
conditional | thraochfainn / dtraochfainn‡‡ | thraochfá / dtraochfᇇ | thraochfadh sé, sí / dtraochfadh sé, s퇇 | thraochfaimis; thraochfadh muid / dtraochfaimis‡‡; dtraochfadh muid‡‡ | thraochfadh sibh / dtraochfadh sibh‡‡ | thraochfaidís; thraochfadh siad / dtraochfaidís‡‡; dtraochfadh siad‡‡ | a thraochfadh / a dtraochfadh* | thraochfaí / dtraochfa퇇 | |
subjunctive | present | go dtraocha mé; go dtraochad† | go dtraocha tú; go dtraochair† | go dtraocha sé, sí | go dtraochaimid; go dtraocha muid | go dtraocha sibh | go dtraocha siad; go dtraochaid† | — | go dtraochtar |
past | dá dtraochainn | dá dtraochtá | dá dtraochadh sé, sí | dá dtraochaimis; dá dtraochadh muid | dá dtraochadh sibh | dá dtraochaidís; dá dtraochadh siad | — | dá dtraochtaí | |
imperative | traochaim | traoch | traochadh sé, sí | traochaimis | traochaigí; traochaidh† | traochaidís | — | traochtar | |
verbal noun | traochadh | ||||||||
past participle | traochta |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
traoch | thraoch | dtraoch |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “traethaid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Dinneen, Patrick S. (1904), “traoċaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 749
- Ó Dónaill, Niall (1977), “traoch”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN