transducendus

transducendus

Latin

Etymology

Future passive participle of trānsdūcō.

Participle

trānsdūcendus m (feminine trānsdūcenda, neuter trānsdūcendum); first/second declension

1. Alternative form of trādūcendus

Declension

First/second declension.

Number	Singular				Plural
Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	trānsdūcendus	trānsdūcenda	trānsdūcendum		trānsdūcendī	trānsdūcendae	trānsdūcenda
Genitive	trānsdūcendī	trānsdūcendae	trānsdūcendī		trānsdūcendōrum	trānsdūcendārum	trānsdūcendōrum
Dative	trānsdūcendō	trānsdūcendae	trānsdūcendō		trānsdūcendīs	trānsdūcendīs	trānsdūcendīs
Accusative	trānsdūcendum	trānsdūcendam	trānsdūcendum		trānsdūcendōs	trānsdūcendās	trānsdūcenda
Ablative	trānsdūcendō	trānsdūcendā	trānsdūcendō		trānsdūcendīs	trānsdūcendīs	trānsdūcendīs
Vocative	trānsdūcende	trānsdūcenda	trānsdūcendum		trānsdūcendī	trānsdūcendae	trānsdūcenda