tramittens
Latin
Etymology
Present participle of trāmittō
Participle
trāmittēns m, f, n (genitive trāmittentis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | trāmittēns | trāmittēns | trāmittentēs | trāmittentia | |
Genitive | trāmittentis | trāmittentis | trāmittentium | trāmittentium | |
Dative | trāmittentī | trāmittentī | trāmittentibus | trāmittentibus | |
Accusative | trāmittentem | trāmittēns | trāmittentēs, trāmittentīs | trāmittentia | |
Ablative | trāmittente, trāmittentī1 | trāmittente, trāmittentī1 | trāmittentibus | trāmittentibus | |
Vocative | trāmittēns | trāmittēns | trāmittentēs | trāmittentia |
1When used purely as an adjective.