请输入您要查询的单词:

 

单词 tracto
释义

tracto

Catalan

Verb

tracto

  1. first-person singular present indicative form of tractar

Interlingua

Noun

tracto (plural tractos)

  1. tract (series of organs)

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈtrak.toː/, [ˈt̪räkt̪oː]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈtrak.to/, [ˈt̪räkt̪o]

Etymology 1

From trahō + -tō, frequentative suffix.

Verb

tractō (present infinitive tractāre, perfect active tractāvī, supine tractātum); first conjugation

  1. I tug, drag or haul
  2. I handle or manage
  3. I exercise, practise, transact or perform
  4. I discuss or debate
Conjugation
   Conjugation of tractō (first conjugation)
indicativesingularplural
firstsecondthirdfirstsecondthird
activepresenttractōtractāstractattractāmustractātistractant
imperfecttractābamtractābāstractābattractābāmustractābātistractābant
futuretractābōtractābistractābittractābimustractābitistractābunt
perfecttractāvītractāvistī,
tractāstī1
tractāvit,
tractāt1
tractāvimus,
tractāmus1
tractāvistis,
tractāstis1
tractāvērunt,
tractāvēre,
tractārunt1
pluperfecttractāveram,
tractāram1
tractāverās,
tractārās1
tractāverat,
tractārat1
tractāverāmus,
tractārāmus1
tractāverātis,
tractārātis1
tractāverant,
tractārant1
future perfecttractāverō,
tractārō1
tractāveris,
tractāris1
tractāverit,
tractārit1
tractāverimus,
tractārimus1
tractāveritis,
tractāritis1
tractāverint,
tractārint1
passivepresenttractortractāris,
tractāre
tractāturtractāmurtractāminītractantur
imperfecttractābartractābāris,
tractābāre
tractābāturtractābāmurtractābāminītractābantur
futuretractābortractāberis,
tractābere
tractābiturtractābimurtractābiminītractābuntur
perfecttractātus + present active indicative of sum
pluperfecttractātus + imperfect active indicative of sum
future perfecttractātus + future active indicative of sum
subjunctivesingularplural
firstsecondthirdfirstsecondthird
activepresenttractemtractēstractettractēmustractētistractent
imperfecttractāremtractārēstractārettractārēmustractārētistractārent
perfecttractāverim,
tractārim1
tractāverīs,
tractārīs1
tractāverit,
tractārit1
tractāverīmus,
tractārīmus1
tractāverītis,
tractārītis1
tractāverint,
tractārint1
pluperfecttractāvissem,
tractāssem1
tractāvissēs,
tractāssēs1
tractāvisset,
tractāsset1
tractāvissēmus,
tractāssēmus1
tractāvissētis,
tractāssētis1
tractāvissent,
tractāssent1
passivepresenttractertractēris,
tractēre
tractēturtractēmurtractēminītractentur
imperfecttractārertractārēris,
tractārēre
tractārēturtractārēmurtractārēminītractārentur
perfecttractātus + present active subjunctive of sum
pluperfecttractātus + imperfect active subjunctive of sum
imperativesingularplural
firstsecondthirdfirstsecondthird
activepresenttractātractāte
futuretractātōtractātōtractātōtetractantō
passivepresenttractāretractāminī
futuretractātortractātortractantor
non-finite formsactivepassive
presentperfectfuturepresentperfectfuture
infinitivestractāretractāvisse,
tractāsse1
tractātūrum essetractārītractātum essetractātum īrī
participlestractānstractātūrustractātustractandus
verbal nounsgerundsupine
genitivedativeaccusativeablativeaccusativeablative
tractandītractandōtractandumtractandōtractātumtractātū

1At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.

Derived terms
  • attrectō
  • contrectō
  • pertractō
  • tractābilis
  • tractātīcius
  • tractātiō
  • tractātor
  • tractātōrium
  • tractātrīx
  • tractātus
Descendants
  • Albanian: trajtoj
  • Catalan: tractar
  • Dutch: trachten
  • English: tract
  • Old French: tretier, traitier, traiter
    • English: treat
    • French: traiter
  • Friulian: tratâ
  • Galician: tratar
  • German: trachten
  • Italian: trattare
  • Occitan: trachar
  • Portuguese: trautar, tratar
  • Romanian: trata
  • Sicilian: trattari
  • Spanish: tratar, trechar
  • Swedish: traktamente, traktat, traktera
  • Venetian: tratar

Etymology 2

Inflected form of tractus.

Participle

tractō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of tractus

Etymology 3

Inflected form of tractum.

Noun

tractō

  1. dative/ablative singular of tractum

References

  • tracto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • tracto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • tracto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • philosophical subjects: quae in philosophia tractantur
    • to learn, study music: artem musicam discere, tractare
    • to govern, administer the state: rem publicam gerere, administrare, regere, tractare, gubernare
    • to hold the reins of government: gubernacula rei publicae tractare
    • to steer: gubernaculum tractare

Portuguese

Verb

tracto

  1. first-person singular present indicative of tractar

Spanish

Etymology

Borrowed from Latin tractus. Compare the inherited doublet trecho.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtɾaɡto/ [ˈt̪ɾaɣ̞.t̪o]
  • Rhymes: -aɡto
  • Syllabification: trac‧to

Noun

tracto m (plural tractos)

  1. tract
  2. a stretch

Derived terms

  • tracto urinario

Further reading

  • tracto”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
随便看

 

国际大辞典收录了7408809条英语、德语、日语等多语种在线翻译词条,基本涵盖了全部常用单词及词组的翻译及用法,是外语学习的有利工具。

 

Copyright © 2004-2023 idict.net All Rights Reserved
京ICP备2021023879号 更新时间:2024/8/9 12:49:23