tractiriță
Romanian
Etymology
From tractir + -iță.
Noun
tractiriță f (plural tractirițe)
- female equivalent of tractirgiu
Declension
Declension of tractiriță
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) tractiriță | tractirița | (niște) tractirițe | tractirițele |
genitive/dative | (unei) tractirițe | tractiriței | (unor) tractirițe | tractirițelor |
vocative | tractiriță, tractirițo | tractirițelor |
References
- tractiriță in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN