totta

totta

Finnish

Pronunciation

• Hyphenation: tot‧ta
• Rhymes: -otːɑ
• IPA^(key): /ˈtotːɑ/, [ˈt̪o̞t̪ːɑ]

Interjection

totta

1. true

   Laura on hyvä kokki. -Totta!

   Laura is a great cook. -True!

Noun

totta

1. Partitive singular form of tosi.

   Minä puhun sinulle aina totta.

   I always tell you the truth.

Derived terms

• ei voi olla totta!

---

Icelandic

Etymology

From tott + -a.

Pronunciation

• Rhymes: -ɔhta

Verb

totta (weak verb, third-person singular past indicative tottaði, supine tottað)

1. to suck on something; pacifier, pipe

   Nennir þú að hætta að totta pípuna?

   Would you mind not sucking on that pipe?

   Karlfauskurinn tottaði pípuna sína ákaft.

   The old geezer ardently sucked on his pipe.

2. to blow, to fellate, to give a blowjob, to go down on, to perform fellatio

   Finnst þér gaman að totta mig?

   Do you like blowing me?

   Viltu totta mig?

   Wanna give me a blowjob?

Conjugation

totta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að totta
supine (sagnbót)		tottað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tottandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég totta	við tottum	present (nútíð)	ég totti	við tottum
	þú tottar	þið tottið		þú tottir	þið tottið
	hann, hún, það tottar	þeir, þær, þau totta		hann, hún, það totti	þeir, þær, þau totti
past (þátíð)	ég tottaði	við tottuðum	past (þátíð)	ég tottaði	við tottuðum
	þú tottaðir	þið tottuðuð		þú tottaðir	þið tottuðuð
	hann, hún, það tottaði	þeir, þær, þau tottuðu		hann, hún, það tottaði	þeir, þær, þau tottuðu
imperative (boðháttur)	totta (þú)	tottið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tottaðu	tottiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tottast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að tottast
supine (sagnbót)		tottast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tottandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tottast	við tottumst	present (nútíð)	ég tottist	við tottumst
	þú tottast	þið tottist		þú tottist	þið tottist
	hann, hún, það tottast	þeir, þær, þau tottast		hann, hún, það tottist	þeir, þær, þau tottist
past (þátíð)	ég tottaðist	við tottuðumst	past (þátíð)	ég tottaðist	við tottuðumst
	þú tottaðist	þið tottuðust		þú tottaðist	þið tottuðust
	hann, hún, það tottaðist	þeir, þær, þau tottuðust		hann, hún, það tottaðist	þeir, þær, þau tottuðust
imperative (boðháttur)	tottast (þú)	tottist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tottastu	tottisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tottaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tottaður	tottuð	tottað		tottaðir	tottaðar	tottuð
accusative (þolfall)	tottaðan	tottaða	tottað		tottaða	tottaðar	tottuð
dative (þágufall)	tottuðum	tottaðri	tottuðu		tottuðum	tottuðum	tottuðum
genitive (eignarfall)	tottaðs	tottaðrar	tottaðs		tottaðra	tottaðra	tottaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tottaði	tottaða	tottaða		tottuðu	tottuðu	tottuðu
accusative (þolfall)	tottaða	tottuðu	tottaða		tottuðu	tottuðu	tottuðu
dative (þágufall)	tottaða	tottuðu	tottaða		tottuðu	tottuðu	tottuðu
genitive (eignarfall)	tottaða	tottuðu	tottaða		tottuðu	tottuðu	tottuðu