totemcilik

totemcilik

Turkish

Etymology

From totemci +‎ -lik.

Noun

totemcilik (definite accusative totemciliği, plural totemcilikler)

1. (religion) Somebody who applies totems

Declension

Inflection
Nominative	totemcilik
Definite accusative	totemciliği
	Singular	Plural
Nominative	totemcilik	totemcilikler
Definite accusative	totemciliği	totemcilikleri
Dative	totemciliğe	totemciliklere
Locative	totemcilikte	totemciliklerde
Ablative	totemcilikten	totemciliklerden
Genitive	totemciliğin	totemciliklerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular totemciliğim totemciliklerim 2nd singular totemciliğin totemciliklerin 3rd singular totemciliği totemcilikleri 1st plural totemciliğimiz totemciliklerimiz 2nd plural totemciliğiniz totemcilikleriniz 3rd plural totemcilikleri totemcilikleri

Synonyms

• ongunculuk