tosaitheoir

tosaitheoir

Irish

Etymology

From tosaigh (“begin”, verb) +‎ -eoir (agent suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt̪ˠɔsˠəhoːɾʲ/

Noun

tosaitheoir m (genitive singular tosaitheora, nominative plural tosaitheoirí)

1. beginner

Declension

Declension of tosaitheoir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative tosaitheoir tosaitheoirí Vocative a tosaitheoir a tosaitheoirí Genitive tosaitheora tosaitheoirí Dative tosaitheoir tosaitheoirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an tosaitheoir na tosaitheoirí Genitive an tosaitheora na tosaitheoirí Dative leis an tosaitheoir don tosaitheoir leis na tosaitheoirí

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
tosaitheoir	thosaitheoir	dtosaitheoir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• "tosaitheoir" in Foclóir Gaeilge–Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.