auctito
Latin
Etymology
From auctō + -itō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈau̯k.ti.toː/, [ˈau̯k.tɪ.toː]
Verb
auctitō (present infinitive auctitāre, perfect active auctitāvī, supine auctitātum); first conjugation
- I increase or augment greatly or repeatedly.
- (religion, of sacrifices) I honor by offerings.
Inflection
Conjugation of auctito (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | auctitō | auctitās | auctitat | auctitāmus | auctitātis | auctitant |
imperfect | auctitābam | auctitābās | auctitābat | auctitābāmus | auctitābātis | auctitābant | |
future | auctitābō | auctitābis | auctitābit | auctitābimus | auctitābitis | auctitābunt | |
perfect | auctitāvī | auctitāvistī | auctitāvit | auctitāvimus | auctitāvistis | auctitāvērunt, auctitāvēre | |
pluperfect | auctitāveram | auctitāverās | auctitāverat | auctitāverāmus | auctitāverātis | auctitāverant | |
future perfect | auctitāverō | auctitāveris | auctitāverit | auctitāverimus | auctitāveritis | auctitāverint | |
passive | present | auctitor | auctitāris, auctitāre | auctitātur | auctitāmur | auctitāminī | auctitantur |
imperfect | auctitābar | auctitābāris, auctitābāre | auctitābātur | auctitābāmur | auctitābāminī | auctitābantur | |
future | auctitābor | auctitāberis, auctitābere | auctitābitur | auctitābimur | auctitābiminī | auctitābuntur | |
perfect | auctitātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | auctitātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | auctitātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | auctitem | auctitēs | auctitet | auctitēmus | auctitētis | auctitent |
imperfect | auctitārem | auctitārēs | auctitāret | auctitārēmus | auctitārētis | auctitārent | |
perfect | auctitāverim | auctitāverīs | auctitāverit | auctitāverimus | auctitāveritis | auctitāverint | |
pluperfect | auctitāvissem | auctitāvissēs | auctitāvisset | auctitāvissēmus | auctitāvissētis | auctitāvissent | |
passive | present | auctiter | auctitēris, auctitēre | auctitētur | auctitēmur | auctitēminī | auctitentur |
imperfect | auctitārer | auctitārēris, auctitārēre | auctitārētur | auctitārēmur | auctitārēminī | auctitārentur | |
perfect | auctitātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | auctitātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | auctitā | — | — | auctitāte | — |
future | — | auctitātō | auctitātō | — | auctitātōte | auctitantō | |
passive | present | — | auctitāre | — | — | auctitāminī | — |
future | — | auctitātor | auctitātor | — | — | auctitantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | auctitāre | auctitāvisse | auctitātūrus esse | auctitārī | auctitātus esse | auctitātum īrī | |
participles | auctitāns | — | auctitātūrus | — | auctitātus | auctitandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
auctitāre | auctitandī | auctitandō | auctitandum | auctitātum | auctitātū |
Synonyms
- (increase greatly): auctō
- (honor by offerings): auctificō
Related terms
- auctificō
- auctō
- augeō
References
- auctito in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- auctito in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- auctito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette