tonąć

Polish

Inherited from Old Polish tonąć, from earlier Proto-Slavic *tonǫti, from *topnǫti, from *topiti +‎ *-nǫti.

tonąć impf (perfective zatonąć or utonąć)

Conjugation of tonąć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		tonąć
present tense	1^st	tonę			toniemy
	2^nd	toniesz			toniecie
	3^rd	tonie			toną
	impersonal	tonie się
past tense	1^st	tonąłem	tonęłam		tonęliśmy	tonęłyśmy
	2^nd	tonąłeś	tonęłaś		tonęliście	tonęłyście
	3^rd	tonął	tonęła	tonęło	tonęli	tonęły
	impersonal	tonięto
future tense	1^st	będę tonął, będę tonąć	będę tonęła, będę tonąć		będziemy tonęli, będziemy tonąć	będziemy tonęły, będziemy tonąć
	2^nd	będziesz tonął, będziesz tonąć	będziesz tonęła, będziesz tonąć		będziecie tonęli, będziecie tonąć	będziecie tonęły, będziecie tonąć
	3^rd	będzie tonął, będzie tonąć	będzie tonęła, będzie tonąć	będzie tonęło, będzie tonąć	będą tonęli, będą tonąć	będą tonęły, będą tonąć
	impersonal	będzie tonąć się
conditional	1^st	tonąłbym	tonęłabym		tonęlibyśmy	tonęłybyśmy
	2^nd	tonąłbyś	tonęłabyś		tonęlibyście	tonęłybyście
	3^rd	tonąłby	tonęłaby	tonęłoby	tonęliby	tonęłyby
	impersonal	tonięto by
imperative	1^st	niech tonę			tońmy
	2^nd	toń			tońcie
	3^rd	niech tonie			niech toną
active adjectival participle		tonący	tonąca	tonące	tonący	tonące
contemporary adverbial participle		tonąc
verbal noun		tonięcie

nouns