tonitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of tonō.
Participle
tonitus m (feminine tonita, neuter tonitum); first/second declension
- thundered
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | tonitus | tonita | tonitum | tonitī | tonitae | tonita | |
Genitive | tonitī | tonitae | tonitī | tonitōrum | tonitārum | tonitōrum | |
Dative | tonitō | tonitae | tonitō | tonitīs | tonitīs | tonitīs | |
Accusative | tonitum | tonitam | tonitum | tonitōs | tonitās | tonita | |
Ablative | tonitō | tonitā | tonitō | tonitīs | tonitīs | tonitīs | |
Vocative | tonite | tonita | tonitum | tonitī | tonitae | tonita |