toespelen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch toespelen. Equivalent to toe + spelen. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtuˌspeː.lə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: toe‧spe‧len
Verb
toespelen
- (intransitive) to allude [+ op (to)]
- Synonyms: alluderen, verwijzen, zinspelen
- (intransitive, sports, games) to pass [+ naar (to)]
- Ze speelde haar de joker toe.
- She passed the joker on to her.
- Synonyms: aanspelen, overspelen, passen, spelen
Inflection
| Inflection of toespelen (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | toespelen | ||||||||
| past singular | speelde toe | ||||||||
| past participle | toegespeeld | ||||||||
| infinitive | toespelen | ||||||||
| gerund | toespelen n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | speel toe | speelde toe | toespeel | toespeelde | |||||
| 2nd person sing. (jij) | speelt toe | speelde toe | toespeelt | toespeelde | |||||
| 2nd person sing. (u) | speelt toe | speelde toe | toespeelt | toespeelde | |||||
| 2nd person sing. (gij) | speelt toe | speelde toe | toespeelt | toespeelde | |||||
| 3rd person singular | speelt toe | speelde toe | toespeelt | toespeelde | |||||
| plural | spelen toe | speelden toe | toespelen | toespeelden | |||||
| subjunctive sing.1 | spele toe | speelde toe | toespele | toespeelde | |||||
| subjunctive plur.1 | spelen toe | speelden toe | toespelen | toespeelden | |||||
| imperative sing. | speel toe | ||||||||
| imperative plur.1 | speelt toe | ||||||||
| participles | toespelend | toegespeeld | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Derived terms
- toespeling