toeleiden
Dutch
Etymology
From toe + leiden.
Pronunciation
Audio (file)
Noun
toeleiden
- to induce
Inflection
| Inflection of toeleiden (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | toeleiden | |||
| past singular | leidde toe | |||
| past participle | toegeleid | |||
| infinitive | toeleiden | |||
| gerund | toeleiden n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | leid toe | leidde toe | toeleid | toeleidde |
| 2nd person sing. (jij) | leidt toe | leidde toe | toeleidt | toeleidde |
| 2nd person sing. (u) | leidt toe | leidde toe | toeleidt | toeleidde |
| 2nd person sing. (gij) | leidt toe | leidde toe | toeleidt | toeleidde |
| 3rd person singular | leidt toe | leidde toe | toeleidt | toeleidde |
| plural | leiden toe | leidden toe | toeleiden | toeleidden |
| subjunctive sing.1 | leide toe | leidde toe | toeleide | toeleidde |
| subjunctive plur.1 | leiden toe | leidden toe | toeleiden | toeleidden |
| imperative sing. | leid toe | |||
| imperative plur.1 | leidt toe | |||
| participles | toeleidend | toegeleid | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms
- induceren
Derived terms
- toeleiding
Anagrams
- leiden toe