toculeț
Romanian
Etymology
toc + -uleț
Noun
toculeț n (plural toculețe)
- Diminutive of toc; small heel
Declension
Declension of toculeț
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) toculeț | toculețul | (niște) toculețe | toculețele |
genitive/dative | (unui) toculeț | toculețului | (unor) toculețe | toculețelor |
vocative | toculețule | toculețelor |